Το φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα
Ο κ. Πάνος Δρακόπουλος, δάσκαλος, γράφει για τις διαφορές ανάμεσα στοφινλανδικό και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, όπως εκτίθενται από τονκαθηγητή κ. Γ. Μπαμπινιώτη:
«1. Διάρκεια Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης: εννέα χρόνια στη Φινλανδία (Δημοτικό και Γυμνάσιο).- Έξι χρόνια στην Ελλάδα (στα χαρτιά).
2. Δαπάνες για την Εκπαίδευση: στη Φινλανδία 5,2% (ή κατ΄ άλλη πηγή, 5,7%) του ΑΕΠ, έναντι 3,2% στην Ελλάδα.
3. Ευθύνη λειτουργίας των σχολείων: τα σχολεία λειτουργούν στη Φινλανδία με ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας (δηλαδή πλήρης αποκέντρωση με λαμπρά κίνητρα άμιλλας, ουσιαστικής προσφοράς και ανάπτυξης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης). Στην Ελλάδα, πλήρης συγκεντρωτισμός: κράτοςυπουργείο Παιδείας. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει κυρίως την ευθύνη της συντήρησης των κτιρίων, της εξεύρεσης χώρων κ.τ.ό., δηλαδή την αγγαρεία...- που και αυτή, στην καλύτερη περίπτωση, τη φέρει εις πέρας με το “κέφι” νεοσσού φαντάρου...
4. Απόδοση μαθητών: ελέγχεται συστηματικά και εξασφαλίζονται πραγματικά ίσες ευκαιρίες στη Φινλανδία, με άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών των μαθητών, όπου εμφανίζονται, για να μπορούν να συμβαδίζουν με τους άλλους. Στην Ελλάδα η παρακολούθηση είναι ελλιπής και η ενισχυτική διδασκαλία μέχρι στιγμής αναποτελεσματική.
5. Εκπαίδευση εκπαιδευτικών: συνεχής επιμόρφωση και δυνατότητες μετεκπαίδευσης στη Φινλανδία. Μεγάλο πρόβλημα στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα, περιορισμένες οι δυνατότητες μεταπτυχιακών σπουδών.
6. Σχολικές βιβλιοθήκες: ευρεία, συστηματική, σχολικά εντεταγμένη χρήση σχολικών βιβλιοθηκών στη Φινλανδία (κάθε σχολείο έχει πρόσβαση σε παρακείμενη, καλά εξοπλισμένη σχολική βιβλιοθήκη, σε συνδυασμό με δυνατότητες αξιοποίησης της σύγχρονης εκπαιδευτικής τεχνολογίας). Σοβαρή έλλειψη σχολικών βιβλιοθηκών στην Ελλάδα.
7. Εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ: εκτός του σχολείου, εθνικές εξετάσεις σε βασικά μαθήματα σε συνεργασία με πανεπιστήμια στη Φινλανδία. Εντός του Σχολείου και ερήμην των πανεπιστημίων στην Ελλάδα».
«1. Διάρκεια Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης: εννέα χρόνια στη Φινλανδία (Δημοτικό και Γυμνάσιο).- Έξι χρόνια στην Ελλάδα (στα χαρτιά).
2. Δαπάνες για την Εκπαίδευση: στη Φινλανδία 5,2% (ή κατ΄ άλλη πηγή, 5,7%) του ΑΕΠ, έναντι 3,2% στην Ελλάδα.
3. Ευθύνη λειτουργίας των σχολείων: τα σχολεία λειτουργούν στη Φινλανδία με ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας (δηλαδή πλήρης αποκέντρωση με λαμπρά κίνητρα άμιλλας, ουσιαστικής προσφοράς και ανάπτυξης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης). Στην Ελλάδα, πλήρης συγκεντρωτισμός: κράτοςυπουργείο Παιδείας. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει κυρίως την ευθύνη της συντήρησης των κτιρίων, της εξεύρεσης χώρων κ.τ.ό., δηλαδή την αγγαρεία...- που και αυτή, στην καλύτερη περίπτωση, τη φέρει εις πέρας με το “κέφι” νεοσσού φαντάρου...
4. Απόδοση μαθητών: ελέγχεται συστηματικά και εξασφαλίζονται πραγματικά ίσες ευκαιρίες στη Φινλανδία, με άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών των μαθητών, όπου εμφανίζονται, για να μπορούν να συμβαδίζουν με τους άλλους. Στην Ελλάδα η παρακολούθηση είναι ελλιπής και η ενισχυτική διδασκαλία μέχρι στιγμής αναποτελεσματική.
5. Εκπαίδευση εκπαιδευτικών: συνεχής επιμόρφωση και δυνατότητες μετεκπαίδευσης στη Φινλανδία. Μεγάλο πρόβλημα στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα, περιορισμένες οι δυνατότητες μεταπτυχιακών σπουδών.
6. Σχολικές βιβλιοθήκες: ευρεία, συστηματική, σχολικά εντεταγμένη χρήση σχολικών βιβλιοθηκών στη Φινλανδία (κάθε σχολείο έχει πρόσβαση σε παρακείμενη, καλά εξοπλισμένη σχολική βιβλιοθήκη, σε συνδυασμό με δυνατότητες αξιοποίησης της σύγχρονης εκπαιδευτικής τεχνολογίας). Σοβαρή έλλειψη σχολικών βιβλιοθηκών στην Ελλάδα.
7. Εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ: εκτός του σχολείου, εθνικές εξετάσεις σε βασικά μαθήματα σε συνεργασία με πανεπιστήμια στη Φινλανδία. Εντός του Σχολείου και ερήμην των πανεπιστημίων στην Ελλάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου